Το συνονόματο… μουσικό site “Το Υπόγειο” μας έκανε κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες ερωτήσεις για την μπάντα, τον νέο μας δίσκο και το επερχόμενο live στο Temple
Διαβάστε εδώ!
https://www.ypogeio.gr/Interviews/Echo-Basement_2391
Με χαρά καλωσορίζουμε στο Υπόγειο τους περίπου συνονόματους Echo Basement, την Αθηναϊκή post-rock (και όχι μόνο) μπάντα, που το 2016 μας έδωσε τον πρώτο της δίσκο, το δαιμόνιο “Placid”, και τον περασμένο Μάρτιο την εντυπωσιακή sophomore κυκλοφορία της, “No Form Of Human Government”. Κατά τι πιο σκοτεινό και πιο… post από τον πρόγονό του, ξεδιπλώνει την περιπετειώδη υπόστασή του, μέσα από μία σειρά 5 ορχηστρικών (με εξαίρεση το ending track “Free State”) συμπαγών συνθέσεων, που γεμάτες έμπνευση και φαντασία τυλίγουν τον εκάστοτε χώρο ακρόασης, ενεργοί παλλόμενοι με αγωνία πομποί, στέλνουν το μήνυμα χωρίς ή με ελάχιστες λέξεις, μα με χιλιάδες φλογισμένες νότες που φτάνουν στ’αυτιά, ταξιδεύουν ύστερα με ταχύτητες του φωτός στον εγκέφαλό σου, καταλήγοντας εντέλει εξαγνισμένες στην ψυχή σου… Μ’αρέσει πολύ το “No Form Of Human Government”. Με κέρδισε ακαριαία, με το πολυστρωματικό βάθος του, με τις συγκινητικές μελωδίες του, με τα raw δυστοπικά ξεσπάσματά του, με την εν γένει αισθητική του και ατμόσφαιρά του. Πολύ σημαντικός δίσκος για την ελληνική σκηνή – όχι μόνο του συγκεκριμένου είδους, αλλά και γενικότερα.
Με αφορμή λοιπόν την εν λόγω εξαιρετική κυκλοφορία, αλλά και την επικείμενη ζωντανή εμφάνιση της μπάντας στο Temple την ερχόμενη Πέμπτη 13 Ιουνίου μαζί με τον Resonoot, το Υπόγειο… αναζήτησε την Ηχώ του και κουβέντιασε με το πενταμελές σχήμα. Παρακάτω η πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα που είχαμε μαζί τους…
Οι Echo Basement είναι:
Charis Razakos (vocals, flute)
Dimitris Trakas (guitar),
Chris Kremastas (guitar),
John Tsoutsas (bass)
Konstantinos Bessas (drums)
Chris Kioulos (synths)
No Form Of Human Government (out 4/3/2019)
Το Υπόγειο: Echo Basement σας καλωσορίζουμε στο Υπόγειο. Είμαστε κατά κάποιο τρόπο συνονόματοι, οπότε θα θέλαμε για αρχή να ξέρουμε την ιστορία πίσω από το ονομά σας…
Όντως συνονόματοι! Νομίζουμε απλά ότι είναι ένα όνομα που ταιριάζει απόλυτα στον ήχο της μπάντας. Κάτι που μπορεί να φέρει ως εικόνα κανείς ακούγοντας τα album μας.
Το Υπόγειο: Και μιας και το πήραμε από παλιά και απ’την αρχή, θα θέλαμε να μας πείτε πώς πρωτοξεκίνησε η μπάντα.
Η μπάντα είναι η συνέχεια του σχήματος των “Stop Rewind Play”, που ως τέτοιοι βρεθήκαμε στην Αθήνα ήδη από το 2008 και μετά από αρκετές αλλαγές στη σύνθεση, αρχικά, εκδώσαμε ένα ομώνυμο EP. Η τωρινή μας σύνθεση με τον Κώστα Μπέσσα και τον Χρήστο Κιούλο είναι προϊόν των τελευταίων ετών.
Το Υπόγειο: Παραμένοντας στο τότε, θα μπορούσατε να μας πείτε ποιες μπάντες και ποιες καταστάσεις σας ενέπνευσαν να παίξετε post-rock; Πώς πρωτοήρθατε σε επαφή με το συγκεκριμένο genre;
Λέμε post-rock χάριν συνεννόησης. Το σχήμα εξαρχής έπαιζε αυθόρμητα κάτι που σε άλλους θύμιζε post-punk σε άλλους dark wave, αλλά δύσκολα κατέληγε κάπου συγκεκριμένα. Το «Placid» ας πούμε (2016, Fm Records) έχει και αρκετά στοιχεία indie και garage. Η μπάντα, πάντως, έβρισκε κέφι και έμπνευση σε μελωδίες ορχηστρικές, αργόσυρτες και μυσταγωγικές, οπότε «κέρδισε» ας το πούμε έτσι η πιο post-rock πλευρά. Ως παιδιά που μεγαλώσαμε μουσικά στα 90s και αρχές 2000, σχήματα που εμφανίστηκαν και διαπρέπουν, όπως οι Mogwai και οι Godspeed, δεν γίνεται να σε αφήσουν ανεπηρέαστο.
Το Υπόγειο: Είναι οι Godspeed You! Black Emperor οι βασιλιάδες του είδους (και της μουσικής γενικότερα);
Οι Godspeed είναι βασιλιάδες. Τελεία. Ίσως αρχιερείς! Ασχέτως είδους! Έφεραν κάτι που θα μείνει για πάντα και που απλώνεται μέσα στα μουσικά είδη χρόνο με το χρόνο.
Το Υπόγειο: Πώς κρίνετε την κινητικότητα του post-rock στη χώρα μας –τόσο σε επίπεδο εγχώριων σχημάτων όσο και κοινού;
Η αλήθεια είναι πως υπάρχει μια πτώση και μια μεταφορά προς πιο metal και sludge μονοπάτια. Τη δεκαετία 2000-2010 εμφανίστηκαν πολλά σχήματα στην χώρα μας με πολύ ωραίες κυκλοφορίες, που όμως πλέον είτε δεν υπάρχουν ή δεν ασχολούνται με το είδος. Κοινό πάντα υπάρχει, γιατί η μουσική αυτή μπορεί να γοητεύσει ανθρώπους διαφόρων γούστων και έχει πάντα κάτι που σε ταξιδεύει.
Το Υπόγειο: Τι απαντάτε σε αυτούς (δεν είναι λίγοι) που ισχυρίζονται πως το post-rock “τα έφαγε τα ψωμιά του”, πως έχει πεθάνει;
Καμία μη εμπορική μουσική δεν πεθαίνει. Οι λόγοι που γεννάνε τα μουσικά είδη αυτά, που δεν είναι λόγοι marketing και αύξησης πωλήσεων, είναι οι ίδιοι που τα μετατρέπουν σε διαχρονικά. «Hardcore will never die, but you will…» που λένε και οι φίλοι μας οι Mogwai!
Το Υπόγειο: Και πάμε ευθύς αμέσως στο νέο σας άλμπουμ: Πείτε μας λίγα λόγια για το “No Form Of Human Government” – για τις ηχογραφήσεις του, τους συνεργάτες σας και για όσα σας ενέπνευσαν-οδήγησαν στη δημιουργία του…
To album αυτό έχει μια μεγάλη συνοχή, καθώς αποτελεί μια συγκεντρωμένη δουλειά που έγινε από το 2016 ως το 2018. Γράψαμε στο Dudu Loft υπό την επίβλεψη και τις οδηγίες του «μαέστρου» Κώστα Ζάμπου –και τον λέμε έτσι γιατί αυτό είναι, κι όχι απλά ένας ηχολήπτης- και τη στήριξη του έτερου ηχολήπτη μας Σταύρου Γεωργιόπουλου, που τους ευχαριστούμε πολύ. Οι μέρες εκείνες ήταν πραγματικά φοβερές για εμάς. Πολλές ώρες κλεισμένοι εκεί, αλλά με πολύ όρεξη και αρκετό χρόνο για δοκιμές και πειραματισμούς. Συγκριτικά με το 1ο άλμπουμ ήμασταν πολύ αποφασισμένοι, όμως, και συγκεκριμένοι στο τι ψάχναμε να βγάλουμε.
Το Υπόγειο: Πώς κατά τη γνώμη σας o νέος δίσκος διαφοροποιείται από το ντεμπούτο σας;
Το «Placid» αποτέλεσε μια αποτύπωση της δουλειάς αρκετών χρόνων και διαφορετικών στιγμών. Το νέο μας album είναι κάτι αρκετά συγκεκριμένο, καλώς ή κακώς, με πιο στενά όρια. Ταυτόχρονα, πέραν μιας εσωτερικής δομής έχει για μας μια εσωτερική δυναμική. Αποτελεί κατά βάση ένα ορχηστρικό album με 5+1 κομμάτια που έχουν μια κοινή κλωστή μεταξύ τους ως σύνολο.
Το Υπόγειο: Ποιος ο συμβολισμός πίσω από τον τίτλο του – “Καμία Μορφή Ανθρώπινης Εξουσίας”;
Η δήθεν φιλοσοφία, που επανέρχεται με πολλές μορφές και μεταμφιέσεις, δηλαδή το «τέλος της ανθρώπινης ιστορίας», (όπως το «δεν υπάρχει εναλλακτική»), βασιζόμενο στη θεωρία του Φουκουγιάμα (1992) για τη δήθεν τελευταία μορφή ανθρώπινης διακυβέρνησης, που είναι αυτή που έχουμε παγκοσμίως και τώρα (Last form of human government). Σε μια εποχή, που τα εκβιαστικά διλήμματα και τα καλέσματα υποταγής έχουν ενταθεί κατακόρυφα, το “no form” είναι ταυτόχρονα μια απάντηση και ένας σκοπός, μια υπαρκτή οδός συλλογικής διαφυγής.
Tο Υπόγειο: Track No5: Days Of Retreat = Μέρες Υποχώρησης. Αισθάνεστε πως ζούμε τέτοιες μέρες, μέρες που σαν όντα και προσωπικότητες είμαστε αναγκασμένοι να υποχωρούμε;
Σε συνέχεια των παραπάνω, ζούμε όντως «μέρες υποχώρησης». Όχι αναγκαστικής όμως. Το «μην ασχολείσαι», το «εσύ θα βγάλεις το φίδι απ’ την τρύπα;», το «τίποτα μωρέ δεν αλλάζει» είναι μια διδασκαλία που λαμβάνουμε από μερικών μηνών μωρά. Όχι όμως και αναγκαστικό. Είναι μέρες υποχώρησης, που μας κάνουν να πιστεύουμε, ότι είναι αιώνιες και άρα ….το οριστικό τέλος. Δεν είναι όμως έτσι… Ταυτόχρονα κάποιοι κάνουν πίσω για να πάρουν φόρα…
Το Υπόγειο: Να σταθούμε λίγο και στο KLOV. Αρχικά δυσκολευτήκαμε να βρούμε τι σημαίνει η λέξη. Θα μπορούσατε να μας διαφωτίσετε; Και, εν συνεχεία, τι κομματάρα είναι αυτή! Θα θέλαμε ένα back story για τη δημιουργία του.
Έχουμε έναν όμορφο εσωτερικό συναγωνισμό κι όταν βγάζουμε ένα κομμάτι που μας αρέσει, προσπαθούμε μετά να το ξεπεράσουμε με ένα άλλο. Αυτό ήταν για μας το Klov σε σχέση με το «Our Mondays Apart» του προηγούμενου δίσκου. Είναι ωραίο να κάνει ο καθένας προσωπικό ταξίδι με τα κομμάτια χωρίς μεγάλη επιρροή από μας. Θα αρκεστούμε στο ότι ο Klov είναι χαρακτήρας του Σάμουελ Μπέκετ στο έργο του «τέλος του παιχνιδιού».
Το Υπόγειο: Θα θέλαμε και λίγα λόγια για το μυστηριώδες και σκαλωματικό εξώφυλλο… Ποιος είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία του και τι ακριβώς απεικονίζει;
Δώσαμε το album σε ένα στικάκι στην Κωνσταντίνα Μπενάκη. Η Κωνσταντίνα είναι καλλιτεχνική ψυχή και γραφίστρια. Το μόνο που της είπαμε είναι ότι το έργο μας αφορά κυρίως την πόλη. Μετά από λίγο καιρό που της αφήσαμε να ακούει το δίσκο, μας έδειξε το αποτέλεσμα και όταν το είδαμε, της είπαμε: «αυτό είναι όντως echo basement!».
Το Υπόγειο: Τι μας περιμένει στο Temple την ερχόμενη Πέμπτη;
Ένα ψυχεδελικό ταξίδι, που ελπίζουμε να γίνει από όλους μας παρέα. Τη συναυλία θα ανοίξει ο Resonoot, στην πρώτη του εμφάνιση και από μας θα δείτε ένα συνεχόμενο set, που ετοιμάσαμε μόνο για τη συναυλία αυτή.
Το Υπόγειο: Θα τα πούμε λοιπόν πιθανότατα εκεί! Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ. Θα θέλαμε να κλείσουμε με μία 10άδα αγαπημένων δίσκων of all time…
Λοιπόν, θα είναι:
1. Come On Die Young (Mogwai)
2. The Piper At The Gates of Dawn (Pink Floyd)
3. Goo (Sonic Youth)
4. Aqualung (Jethro Tull)
5. Lift Your Skinny (Fists Like Antennas to Heaven (GodSpeed You Black Emperor)
6. In Utero (Nirvana)
7. Lateralus (Tool)
8. Strange Days (Doors)
9. Turn On The Bright Lights (Interpol)
10. Funeral (Arcade Fire)
No comments