Album Review/ Against the Silence

Echo Basement – Placid (Fm Records)

Η Αθήνα είναι μια πόλη η οποία δεν μένει ποτέ η ίδια με το πέρασμα του χρόνου. Γεμίζει τα μεσημέρια με κόσμο, αδειάζει τις γιορτές, ξεβράζει ιστορίες στο κινούμενο κέντρο της και παράγει μουσικές οι οποίες κουβαλούν το αγχώδες και ώριμο στίγμα της. Οι Echo Basement είναι μια αθηναϊκή μπάντα και ως εκ τούτου φαντάζει λογικό να έχει καλοχωνέψει ποικιλοτρόπως τις μουσικές επιρροές της. Αυτές αδιαμφισβήτητα εκπορεύονται από τα ακούσματα των μελών της μπάντας, με αποτέλεσμα οι συνθέσεις να ακούγονται ελαφρώς ρετρό με την καλή έννοια. Σε κανένα, όμως, σημείο δεν θυμίζουν κάτι συγκεκριμένο, δείγμα του ότι δουλεύτηκε αρκετά το υλικό πριν φτάσει στην τελική του μορφή. Άλλο ένα χαρακτηριστικό του Placid είναι πως αποφεύγονται οι έντονες εξάρσεις (με εξαίρεση το τραγούδι που κλείνει το δίσκο), με την προσοχή να πέφτει στο άπλωμα των μελωδικών γραμμών. Στο νου μου έρχεται η φιλοσοφία των σχημάτων μετά τα μέσα των 90’s τότε που κατάλαβαν ότι ο,τι ήταν να παιχτεί με την εναλλαγή εκρήξεων-ήπιων στιγμών, είχε ήδη παιχτεί και μάλιστα σε υπεραρκετό βαθμό. Αν μάλιστα η μπάντα ήταν λίγο πιο τολμηρή θα έλεγα πως μια σύγκριση του Placid με το Ideal Crash των dEUS δεν θα ήταν άστοχη. Βέβαια σήμερα έχουμε 2016, ο κόσμος δεν φαίνεται να οδεύει σε καμία ολική καταστροφή, τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον, και κάθε παρακλάδι του rock ζει τη δική του κρίση. Ακόμη κι έτσι το συγκεκριμένο ντεμπούτο στέκεται ως ένα αυτόνομο, αρτιότατο και συνεκτικό άκουσμα.